P-wave dispersion and its relationship with the severity of the disease in patients with stable coronary artery disease

OBJECTIVE: P- wave dispersion (PD) is an indicator of inhomogeneous and discontinuous propagation of sinus impulses. In the present study we aimed to investigate the PD and its association with the severity of the disease. İn patients with stable coronary artery disease.
METHODS: We prospectively analyzed 60 subjects with coronary artery disease (CAD) and 25 subjects with normal coronary angiograms (control group). The maximum and minimum P-wave duration and PD were measured from the 12-lead surface electrocardiograms. The CAD severity was assessed by the severity score (Gensini score) and the number of vessels involved (vessel score).
RESULTS: P max was longer in CAD group compared with the control group (p<0.001). PD was greater in the CAD group, compared with the control group (p<0.001). However, P min did not differ between the two groups. In bi-variate correlation, increased PD was correlated with presence of diabetes mellitus (r=0.316, p=0.014), smoking (r=0.348, p=0.006), left ventricular ejection fraction (r=-0.372, p=0.003), vessel score (r=0.848, p=0.001), and Gensini score (r=0.825, p=0.001). Multiple linear regression analysis showed that PD was independently associ¬ated with vessel score ((3=0.139, p=0.002) and Gensini score ((3=0.132, p=0.007).
CONCLUSION: PD was greater in patients with CAD than in controls and it was associated with CAD severity.

Stabil Koroner Arter Hastalığında P Dalga Dispersiyonu ve Koroner Arter Hastalığı Ciddiyeti Arasındaki İlişki

AMAÇ: P dalga dispersiyonu sinus uyarılarının devamlı olmayan ve düzensiz yayılımını yansıtan yeni bir EKG parametresidir. P dalga dispersiyonu yüzeyel EKG’de ölçülen en uzun ve en kısa P dalga süresi arasındaki fark olarak tanımlanır. Çalışmamızın amacı stabil koroner arter hastalığında P dalga dispersiyonu ile koroner arter hastalığının ciddiyeti ve yaygınlığı arasındaki ilişkiyi araştırmaktır

YÖNTEMLER: Çalışmamıza prospektif olarak koroner arterlerinde ciddi (≥50%) darlık olan 60 koroner arter hastası (KAH) ve normal koroner arterleri olan 25 hasta (kontrol gurubu) dahil edildi. Hastaların yüzeyel EKG ile P dalga dispersiyon süreleri hesaplandı. Hastalara ekokardiyografi yapıldı. Koroner arter hastalığının yaygınlığı damar skorlaması ile ciddiyeti Gensini skorlaması ile yapıldı.

BULGULAR: P maksimum koroner arter hastalığı gubunda normal guruba göre anlamlı derecede daha uzun bulundu (p< 0.001). Yine P dalga dispersiyonu koroner arter hastalığı gurubunda normal guruba göre anlamlı olarak uzun bulundu (p<0.001). Ancak P minimum ile 2 gurup arasında fark saptanmadı. Yapılan korelasyon analizinde artmış P dalga dispersiyonu, diabet (r = 0,316 p = 0.014), sigara içim (r = 0.348, p =0.006), sol venrikul ejeksiyon farksiyonu (r = -0.372, p =0.003), damar skorlaması (r = 0.848, p =.001), ve Gensini skoru (r = 0.825, P = 0.001) ile ilişkili bulundu. Multiple lineer regresyon analizinde P dalga dispersiyonu esas olarak damar skorlaması (b =0.139 p = 0.002) ve Gensini skorlaması (b =0.132 p=0,007 ) ile ilişkili bulundu.

SONUÇ: Stabil koroner arter hastalığında P dalga dispersiyonu, koroner arter hastalığının ciddiyeti ve yaygınlığı ile ilişkili bulundu.